kota kinabalu en neusapen

Door problemen met de site heeft het even geduurd, maar toch nog even een verslag...

Kota Kinabalu is een leuke, maar vieze stad en vooral een tussenstation voor hen die de berg gaan beklimmen. Ook deze slaan wij over, maar er is genoeg te doen.. bij aankomst trokken wij een hotelletje in. De eigenaar gaf aan dat onze kamer niet beschikbaar was ivm een niet werkend toilet en gaf ons een andere kamer. Niet geheel tevreden zaten we op de kamer te discussieren of we weg moesten gaan of gezien het tijdstip maar gewoon een nachtje moesten dealen met wat we hadden. We hadden net besloten het laatste te doen, toen we plots de gevreesde bedbug (bedwants) over het bed zagen kruipen. Een kort onderzoekje gaf de doorslag... De hele kamer zat onder deze vieze bloedzuigende krengen! In paniek onze tassen en kleding uitgeslagen en direct weggegaan! Midden in de nacht op zoek gaan naar een kamer is vragen om financiele problemen. In ons geval pakte het echter goed uit! We besloten het iets luxer aan te pakken en vonden een heerlijk hotel midden in het centrum, waar we twee dagen verbleven. De derde dag zouden we gaan raften, maar dit werd helaas op het laatste moment afgezegd. Het zoveelste net niet moment deed obs besluiten dat dit een teken moest zijn en we gingen dan ook direct vliegen naar sandakan, het thuis van de orang utans en neusapen! Op de bonnefooi naar het vliegveld en daar de eerst mogelijke vlucht genomen. Bij aankomst zijn we meteen doorgegaan. Naar het neusapen mangrovebos. Dit was echt weer een hoogtepunt van onze reis! Wandelend door het bos, zagen we overal al deze bijzondere beesten hangen. De neusaap komt alleen voor in borneo en is bedreigd. Het zijn heel bijzondere dieren die door de locale mensen ook wel Dutch monkey wordt genoemd, omdat hij met zijn grote neus, dikke buik en rossig gelaat doet denken aan de eerste Nederlandse bezetters in het verleden. Best grappig! Na een korte wandeling door het mangrovenbos, kwamen we op de plek om de apen van dicht bij te kunnen zien... En laten we zeggen heel dichtbij, of to close for comfort. Het grootste mannetje rende op een gegeven moment recht op ons af! Schreeuwend en slaand op de grond terwijl hij ons recht aankeek. We deden uit schrik een stap opzij, waarna de aap tussen ons door sprong, op. Nog geen halve meter van ons vandaan. Om nog meer indruk te maken sloeg hij vervolgens met enorme kracht op een waterton en liep nog maar eens Naar ons toe, waarna hij door de rangers werd verjaagd. Sorry voor het taalgebruik maar.... JEZUS!!! Dat was gewoon angstig! Kort hierna gebeurde het weer, maar nu op de loopbrug. Een machtig gezicht, maar wel iets te spannend. Een ding was duidelijk... HIJ is het Alpha mannetje... Niet Sjefke... Naast deze bijzondere apen hadden we het geluk nog een uniek beest te zien. De Hornbil. Een soort toekan, maar dan met nog grotere snavel. Waanzinnig. Borneo is alles wat je op tv ziet. Je moet er wel wat voor doen, maar het is heel heel heeeeeel erg mooi! Morgen wederom de jungle in... Nu voor de orang utan!