Op naar Vietnam???
Door: Jeffrey en Marieke
Blijf op de hoogte en volg Jeffrey en marieke
06 Januari 2013 | Thailand, Bangkok
Koh Tao achter ons gelaten, zijn we met de boot en nachttrein naar Bangkok gegaan om de volgende dag te vliegen naar Vietnam.
Dat ging helaas niet geheel zonder problemen. Maar voor we daar zijn, toch nog even over Bangkok... Een ding is duidelijj, het helpt enorm als je al eens in deze knotsgekke stad geweest bent. Zonder afgeperst te worden, afgezet op khao san road(leuke woordspeling).. In de middag nog even rondgewandeld en vervolgens fris en vol goede moed naar het vliegveld, waar we tijdens het inchecken te horen kregen dat het visum " on arrival" , nog wat haakjes en oogjes bevatte...
Om " on arrival" het visum te regelen, moet je eerst een aanvraag indienen, drie dagen voor vertrek. Niks geen visum dat je gewoon even bij aankomst kan kopen, maar wel vol op Stress! Geen vlucht dus voor Mariek en sjefke... Na heel veel slijmen en praten lukte het gelukkig on onze vlucht te verplaatsen naar ergens anders die week. Zolang we naar binnen vijf dagen zouden vliegen, zou ons ticket geldig blijven. Direct een taxi naar het Vietnamees consulaat genomen en het visum met spoed aangevraagd... Hoewel... Spoed... Tusen 12 en 14 eten de beste mensen om 16 uur zijn ze gesloten.. om half vier was er nog niemand te zien die ons kwam helpen en de wachtkamer was gevuld met zo'n 50 mensen. Dat moet je dus niet doen als mariekje gestresst is... Na enige verbale oorlogvoering en non-verbale doodsbedreigingen, dook er plots 1.35 aan Aziaat op achter de balie, die als een kleine dictator om de paspoorten begon te vragen. Jeffrey had ondertussen al met een Duitse heer gesproken( die als eerste aan de beurt was), waardoor wij uiteindelijk mochten voordringen en alsnog als eerste aan de beurt waren. Lang leven al mijn vakanties in deutchland. Is die taal toch nog ergens anders goed voor behalve dronken Duitsers de weg te wijzen in callantsoog...
Blijkt dat het consulaat helemaal niks bekijkt maar gewoon de volgende dag een visum klaar heeft liggen, zolang je maar betaald!!! Enigszins voelde we ons genomen, maar toch opgelucht dat we nu verder konden. Dezelfde avond dus nog maar weer doorgebracht in Bangkok en rara wie we tegenkwamen... Ilse!!!!! De Belgische... Nu werd het echt eng. In de avond afgesproken gezellig wat te gaan drinken en nog ff een lekkere padthai gehaald van de straat(zo zeg je dat) 1 euro en ramvol! In de avond nog erg gezellig gehad met een Chileense en een schotse heer en vreselijk aan de waterpijp gezeten(nee! Daar zit geen dope in!)
en later tussen de clubmuziek (kan je verwachten gezien de locatie van ons hotel, midden op de uitgaansstrip van Bangkok) in slaap gevallen.
Volgende morgen vroeg op, om het visum op te gaan halen... Meteen op de gok onze tassen meegenomen zodat we direct door konden naar het vliegveld. Op het vliegveld aangekomen, nog meer slijmen en uiteindelijk hadden we onze vlucht naar vietnam. Met een hartelijke en vooral Nederlandse val dood vriend, namen we onze tickets in ontvangst en gingen we op naar vietnam.... "Bangkok by night" uit het vliegtuig is echt adembenemend.... Na 1'5 uur kwamen we aan in ho chi minh city(Saigon).
Dat ging helaas niet geheel zonder problemen. Maar voor we daar zijn, toch nog even over Bangkok... Een ding is duidelijj, het helpt enorm als je al eens in deze knotsgekke stad geweest bent. Zonder afgeperst te worden, afgezet op khao san road(leuke woordspeling).. In de middag nog even rondgewandeld en vervolgens fris en vol goede moed naar het vliegveld, waar we tijdens het inchecken te horen kregen dat het visum " on arrival" , nog wat haakjes en oogjes bevatte...
Om " on arrival" het visum te regelen, moet je eerst een aanvraag indienen, drie dagen voor vertrek. Niks geen visum dat je gewoon even bij aankomst kan kopen, maar wel vol op Stress! Geen vlucht dus voor Mariek en sjefke... Na heel veel slijmen en praten lukte het gelukkig on onze vlucht te verplaatsen naar ergens anders die week. Zolang we naar binnen vijf dagen zouden vliegen, zou ons ticket geldig blijven. Direct een taxi naar het Vietnamees consulaat genomen en het visum met spoed aangevraagd... Hoewel... Spoed... Tusen 12 en 14 eten de beste mensen om 16 uur zijn ze gesloten.. om half vier was er nog niemand te zien die ons kwam helpen en de wachtkamer was gevuld met zo'n 50 mensen. Dat moet je dus niet doen als mariekje gestresst is... Na enige verbale oorlogvoering en non-verbale doodsbedreigingen, dook er plots 1.35 aan Aziaat op achter de balie, die als een kleine dictator om de paspoorten begon te vragen. Jeffrey had ondertussen al met een Duitse heer gesproken( die als eerste aan de beurt was), waardoor wij uiteindelijk mochten voordringen en alsnog als eerste aan de beurt waren. Lang leven al mijn vakanties in deutchland. Is die taal toch nog ergens anders goed voor behalve dronken Duitsers de weg te wijzen in callantsoog...
Blijkt dat het consulaat helemaal niks bekijkt maar gewoon de volgende dag een visum klaar heeft liggen, zolang je maar betaald!!! Enigszins voelde we ons genomen, maar toch opgelucht dat we nu verder konden. Dezelfde avond dus nog maar weer doorgebracht in Bangkok en rara wie we tegenkwamen... Ilse!!!!! De Belgische... Nu werd het echt eng. In de avond afgesproken gezellig wat te gaan drinken en nog ff een lekkere padthai gehaald van de straat(zo zeg je dat) 1 euro en ramvol! In de avond nog erg gezellig gehad met een Chileense en een schotse heer en vreselijk aan de waterpijp gezeten(nee! Daar zit geen dope in!)
en later tussen de clubmuziek (kan je verwachten gezien de locatie van ons hotel, midden op de uitgaansstrip van Bangkok) in slaap gevallen.
Volgende morgen vroeg op, om het visum op te gaan halen... Meteen op de gok onze tassen meegenomen zodat we direct door konden naar het vliegveld. Op het vliegveld aangekomen, nog meer slijmen en uiteindelijk hadden we onze vlucht naar vietnam. Met een hartelijke en vooral Nederlandse val dood vriend, namen we onze tickets in ontvangst en gingen we op naar vietnam.... "Bangkok by night" uit het vliegtuig is echt adembenemend.... Na 1'5 uur kwamen we aan in ho chi minh city(Saigon).
-
16 Januari 2013 - 15:27
Mira:
Tsjonge jonge zeg, wat een gedoe allemaal!
Gelukkig zijn jullie minstens twee koppen groter dan die mensen, dat wekt toch wel ontzag op.
Hopelijk gaat de rest van de reis wat makkelijker.
Ik ben benieuwd hoe het verder gaat....
Alvast veel plezier.
Kus mama en Cor. -
16 Januari 2013 - 22:05
Pa &ma:
Geweldig leuk verslag weer jongens .
had je goed Sjefke, dat jouw moeder daar met geen 10 vietnamese of Aziatische mensjes in te krijgen was. Ik krijg al geen lucht , bij de gedachten alleen haha.
zeg ik vind het inderdaad héél vreemd van die Ilse, vraag haar maar vast op de koffie hier thuis, want die hebben jullie vast niet voor het laatst gezien daar. Wat zullen jullie weer moeten wennen aan de boerenkool,met worst ( vandaag gegeten trouwens !) blijf maar genieten,groetjes vanuit een "sneeuwig"
Hoorn. -
17 Januari 2013 - 09:43
Rob:
Hallo Jef en Marieke,
met veel genoegen lezen wij jullie verslagen. in mijn hart ben ik jaloers op jullie reis, en belevenissen.
Al is het af en toe stressen maar dat hoor erbij en maakt je creatief. ik neem aan dat jullie heel veel foto's hebben gemaakt en zie deze nog wel tzt.
groeten vanuit een zonnig Heiloo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
